Artiest Angelo Branduardi

Naam van het lied Confessioni Di Un Mlandrino

Songteksten vertalen doe je op SongtekstenVertalen.com!   

Gratis, snel en eenvoudig binnen 10 seconden de Nederlandse tekst!

Songtekst

http://lyricstranslate.com/nl/angelo-branduardi-confessioni-di-un-malandrino-lyrics.html#ixzz50N84fZxp

Mi piace spettinato camminare,
col capo sulle spalle come un lume;
così mi diverto a rischiarare
il vostro autunno senza piume.
 
Mi piace che mi grandini sul viso
la fitta sassaiola dell’ingiuria,
mi agguanto solo per sentirmi vivo
al guscio della mia capigliatura.
 
Ed in mente mi torna quello stagno
che le canne e il muschio hanno sommerso,
ed i miei che non sanno di avere
un figlio che compone versi;
 
ma mi vogliono bene come ai campi,
alla pelle ed alla pioggia di stagione.
Raro sarà che chi mi offende
scampi dalle punte del forcone.
 
Poveri genitori contadini,
certo siete invecchiati e ancor temete
il Signore del cielo e gli acquitrini.
Genitori che mai non capirete
 
che oggi il vostro figliuolo è diventato
il primo fra i poeti del Paese,
ed ora in scarpe verniciate
e col cilindro in testa egli cammina.
 
Ma sopravvive in lui la frenesia
di un vecchio mariuolo di campagna,
e ad ogni insegna di macelleria
la vacca s’inchina sua compagna.
 
E quando incontra un vetturino,
gli torna in mente il suo concio Natale,
e vorrebbe la coda del ronzino
regger come strascico nuziale.
 
Voglio bene alla patria
benché afflitta di tronchi rugginosi.
M’è caro il grugno sporco dei suini
e i rospi all’ombra sospirosi.
 
Son malato d’infanzia e di ricordi
e di freschi crepuscoli d’aprile.
Sembra quasi che l’acero si curvi
per riscaldarsi e poi dormire.
 
Dal nido di quell’albero, le uova
per rubare, salivo fino in cima,
ma sarà la sua chioma sempre nuova
e dura la sua scorza come prima.
 
E tu, mio caro amico vecchio cane,
fioco e cieco ti ha reso la vecchiaia,
e giri a coda bassa nel cortile,
ignaro delle porte e dei granai.
 
Mi son cari i miei furti di monello,
quando rubavo in casa un po’ di pane,
e si mangiava come due fratelli,
una briciola l’uomo ed una il cane.
 
Io non sono cambiato:
il cuore ed i pensieri son gli stessi,
sul tappeto magnifico dei versi
voglio dirvi qualcosa che vi tocchi.
 
Buona notte alla falce della luna,
sì cheta mentre l’aria si fa bruna;
dalla finestra mia voglio gridare
contro il disco della luna.
 
La notte è così tersa,
qui forse anche morire non fa male,
che importa se il mio spirito è perverso
e dal mio dorso penzola un fanale?
 
Oh Pegaso decrepito e bonario,
il tuo galoppo è ora senza scopo;
giunsi come un maestro solitario
e non canto e non celebro che i topi.
 
Dalla mia testa, come uva matura,
gocciola il folle vino delle chiome;
voglio essere una gialla velatura,
gonfia verso un paese senza nome.

Vertaling Nederlands

http://lyricstranslate.com/nl/angelo-branduardi-confessioni-di-un-malandrino-lyrics.html#ixzz50N84fZxp

Ik vind slordig om te lopen,
met zijn hoofd op zijn schouders als een licht;
dus ik graag lichter
Uw najaar zonder veren.

Ik wil mijn gezicht hagel
La Fitta Sassaiola Dell'ingiuria,
Ik pak me om in leven te voelen
de schelp van mijn haar.

En ik kan terug naar die vijver denken
het riet en mos overstroomd,
en mijn familie die zich niet bewust dat ze hebben
een zoondat vers samenstelt;

maar hou me in verband met de velden,
de huid en het regenseizoen.
Zelden zal zijn dat degenen die mij beledigen
scampi uit de vorkpunten.

Arme boer ouders,
ervoor dat je oud geworden, en zelfs angst
de Heer van hemel en moerassen.
Ouders nooit begrijpen

Vandaag uw zoon is geworden
de eerste onder de dichters van het land,
en nu beschilderde schoenen
en de cilinderkop loopt hij.

Maar hij overleeft de razernij
van een oude diefland,
en elk geeft slagerij
de koe buigt zijn partner.

En toen hij een bestuurder tegenkomt,
Hij herinnert zich zijn hardsteen Kerstmis,
en zou graag de staart van de Nag
kunnen dragen als een bruids-trein.

Ik hou van het vaderland
Hoewel geteisterd door roestige stammen.
Straat Mission lieve vuile snuiten van varkens
en padden schaduw zuchten.

Son ziek kindertijd en herinneringen
en verse schemeringen april.
Het lijkt alsof esdoorn is gebogen
om en dan warmenslaap.

Van die boom nest, eieren
om te stelen, klom hij naar de top,
Maar zal het haar altijd nieuwe
en het neemt zijn schil als voorheen.

En jij, mijn beste vriend oude hond,
dimmen en blind je oude dag gemaakt,
en draai de staart naar beneden op de binnenplaats,
niet op de hoogte van deuren en schuren.

Ik ben mijn lieve diefstal snotaap,
toen ik heb in het huis een beetje 'van brood,
en hij at als twee broers,
een kruimel man en een hond.

Ik ben niet veranderd:
hart en gedachten zijnhetzelfde,
de prachtige verzen tapijt
Ik wil je iets dat je raakt te vertellen.

Goede nacht de halve maan van de maan,
ja cheta terwijl de lucht is bruin;
vanuit mijn raam Ik wil schreeuwen
tegen de schijf van de maan.

De nacht is zo duidelijk,
Hier misschien zelfs sterven doet geen pijn,
wat als mijn geest perverse
en mijn rug hangt een lantaarn?

Oh Pegasus vervallen en goedmoedig,
Uw galop is nu zonder voorwerp is;
Ik kwam als een eenzame leraar
en die niet zingen en ik wil niet te vierenmuizen.

Uit mijn hoofd, als rijpe druiven,
druipt de gekke wijn van het blad;
Ik wil een gele waas te zijn,
zwelt aan een naamloos land.